سرقت ادبی چیست؟ در جامعه علمی، سرقت ادبی یک موضوع داغ است. در ابتدایی‌ترین تعریف، سرقت ادبی به ارائه کار، ایده یا کلمات دیگران به عنوان کار خود بدون ذکر منبع اشاره دارد. در اینجا نقض جدی تحصیلی وجود دارد، زیرا اصول یادگیری علمی را نقض می کند. ما در این مقاله به سرقت ادبی در مقالات علمی شامل انواع، پیامدها و اقدامات پیشگیرانه می پردازیم.
فهرستی از انواع سرقت ادبی در مقالات علمی
مقالات علمی به روش های مختلفی قابل سرقت علمی هستند. سرقت علمی در تحقیقات علمی شامل انواع زیر است:
1. سرقت علمی مستقیم
یکی از اشکال آشکار سرقت ادبی، سرقت علمی مستقیم است، که در آن شخص بدون ذکر منبع، کار شخص دیگری را کلمه به کلمه کپی می کند. این نوع سرقت ادبی علاوه بر جرمی جدی، می تواند منجر به رد نسخه خطی و همچنین آسیب به اعتبار محقق شود.
راه‌های مختلفی می‌تواند منجر به سرقت ادبی مستقیم شود، از جمله کپی کردن از یک منبع منتشر شده، کپی کردن از اثر دیگری، یا کپی کردن از یک مقاله منتشر نشده. هنگامی که محققان از تصاویر یا ارقام بدون انتساب مناسب استفاده می‌کنند، می‌توانند مستقیماً مرتکب سرقت ادبی شوند. محققان علاوه بر اعتبارسنجی مناسب همه منابع، باید در صورت نیاز مجوز دریافت کنند.
2. سرقت ادبی از خود
سرقت ادبی زمانی اتفاق می‌افتد که اثر منتشر شده قبلی در یک نشریه جدید بدون استناد یا مجوز مناسب مجدداً استفاده شود. علیرغم اینکه شبیه سرقت ادبی نیست، همچنان غیراخلاقی تلقی می شود و می تواند منجر به رد نسخه خطی شما شود.
هنگامی که سرقت ادبی در میان باشد، می تواند از ارسال نسخه خطی منتشر شده قبلی گرفته تا ارسال نسخه خطی که شباهت زیادی به نسخه خطی منتشر شده قبلی دارد تا ارسال نسخه خطی که از داده ها یا یافته های مشابه نسخه خطی منتشر شده قبلی استفاده می کند، متغیر باشد. این بر اساس یک خط قبلا منتشر شده است. استفاده از تصاویر یا تصاویری که قبلاً منتشر شده است بدون ذکر منبع یا مجوز نیز خود سرقت ادبی محسوب می شود.
برای محققان، استناد به آثار منتشر شده قبلی و کسب مجوز یک مرحله ضروری است. همچنین برای محققان مهم است که اطمینان حاصل کنند که انتشارات جدید آنها حاوی تحقیقات و ایده های اصلی است.
3. ترجمه سرقت ادبی
نوعی سرقت ادبی است که در آن شخصی از اثر دیگری استفاده می کند و کلمات و جملات را کمی تغییر می دهد. زمانی که ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار داده نمی شوند، حتی اگر اثر ممکن است متفاوت از اثر اصلی به نظر برسد، هنوز سرقت ادبی وجود دارد.
سرقت ادبی ترجمه می تواند به روش های مختلفی رخ دهد، مانند کپی کردن چند کلمه یا ساختار جمله از نویسنده دیگری و جایگزینی آنها با مترادف.
در زمان ارائه ایده ها و کارهای دیگران، محققان باید به درستی به آنها اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. محققان همچنین باید مطمئن شوند که معنای نویسنده اصلی را هنگام ترجمه تغییر نمی دهند.
4. سرقت ادبی موزاییک
سرقت ادبی موزاییکی زمانی است که منابع مختلف برای ایجاد یک سند جدید بدون انتساب مناسب ترکیب می شوند. حتی اگر ایده ها و آثار نویسنده اصلی به درستی اعتبار نداشته باشد، سرقت ادبی محسوب می شود.
در سرقت ادبی موزاییک، از منابع متعدد برای ایجاد یک سند استفاده می شود، چندین منبع بدون استناد مناسب در یک سند کپی و جایگذاری می شوند و منابع متعدد بدون استناد مناسب خلاصه می شوند.
برای ایجاد یک سند جدید، محققان باید به همه منابع اعتبار داده و از کلمات خود استفاده کنند. در جمع بندی منابع متعدد، محققین باید به همه منابع به درستی استناد کرده و ایده های اصلی را به طور دقیق نشان دهند.
سرقت ادبی در نشریات علمی: پیامدها
ممکن است سرقت ادبی عواقب جدی در مقالات علمی داشته باشد. اگر محققی مرتکب سرقت ادبی شود، ممکن است دچار عواقب زیر شود:
رد نسخه خطی
تشخیص سرقت ادبی در یک مقاله علمی به احتمال زیاد منجر به رد مقاله می شود. واکنش نامطلوبی مانند این می تواند ضربه جدی به حرفه یک محقق باشد، زیرا به اعتبار و اعتبار آنها آسیب می رساند. رد یک نسخه خطی همچنین می تواند منجر به از دست رفتن بودجه و منابع شود و ادامه تحقیقات را برای محققان دشوار کند.
لطمه زدن به شهرت
شهرت دانشمندان می تواند توسط سرقت علمی به شدت آسیب ببیند. از دست دادن اعتماد و احترام می تواند منجر به مشکلاتی در همکاری با دانشمندان دیگر و به دست آوردن بودجه برای تحقیقات آینده شود. دورنمای شغلی محققین نیز می‌تواند تحت تأثیر اعتبار آسیب‌دیده قرار گیرد.
پیامدهای قانونی
هنگامی که یک محقق به جرم سرقت ادبی مجرم شناخته شود، ممکن است جریمه و حتی زندانی شود، زیرا سرقت ادبی قوانین کپی رایت را نقض می کند. سرقت ادبی از آثار دیگران غیرقانونی است، زیرا قوانین کپی رایت از حقوق نویسندگان اصلی محافظت می کند. سرقت ادبی ممکن است در برخی موارد با پیگرد قانونی مواجه شوند.
ابطال گواهی
محققان همچنین می توانند مدرک خود را به دلیل سرقت ادبی باطل کنند. وقوع این اتفاق برای یک محقق می تواند برای آینده شغلی آنها مخرب باشد. وقتی مدرک باطل می شود، فرصت های شغلی محدود می شود و آینده شغلی بدتر می شود.
مجازات سرقت ادبی در ایران
موضوع سرقت ادبی یکی از رایج ترین موضوعات در دانشگاه ها در سراسر جهان است و ایران نیز از این قاعده مستثنی نیست. اقدامات متعددی از سوی ایران برای تضمین یکپارچگی تحصیلی و مقابله با سرقت ادبی در سال‌های اخیر انجام شده است. سرقت ادبی در ایران جرم سنگینی محسوب می شود.کسانی که مقصر شناخته شوند می توانند به شدت مجازات شوند.
برای پیشگیری و مقابله با سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی، وزارت علوم، تحقیقات و فناوری ایران (MSRT) اقدامات متعددی را اتخاذ کرده است. تحقیقات به صورت اخلاقی و دقیق از طریق دستورالعمل ها و مقررات سختگیرانه MSRT انجام می شود.
سرقت ادبی در ایران یک جرم دانشگاهی تلقی می شود و می تواند مجازات شدیدی را برای محققین در پی داشته باشد. مجازات با درجه سرقت علمی تعیین می شود. رایج ترین مجازات های سرقت ادبی در ایران عبارتند از:
ابطال گواهی
متن های جعلی در ایران با لغو مدرک مجازات می شوند. اگر مدرک تحصیلی آنها در نتیجه سرقت ادبی لغو شود، می تواند بر شغل و فرصت های آینده یک محقق تأثیر منفی بگذارد.
تعلیق فعالیت های پژوهشی
ممکن است فعالیت های تحقیقاتی برای محققان متهم به سرقت ادبی به حالت تعلیق درآید. آنها ممکن است در دسترسی به منابع و بودجه محدود باشند، که باعث می شود نتوانند به کار خود ادامه دهند.
ممنوعیت انتشار
در برخی موارد، اگر محققین به سرقت ادبی متهم شوند، ممکن است با ممنوعیت انتشار مواجه شوند. در مدت تعلیق نمی توانند اثری را منتشر کنند. عواقب این امر ممکن است تأثیر قابل توجهی بر شغل و شهرت این دانشمندان داشته باشد.
penalty
محققان همچنین ممکن است در صورت محکوم شدن به سرقت ادبی جریمه شوند. در صورت کشف سرقت ادبی، جریمه بر اساس میزان تخلف تعیین می شود.
پیامدهای قانونی
محققان را می توان به دلیل سرقت ادبی جریمه و زندانی کرد، که خلاف قوانین کپی رایت است.سرقت ادبی نقض قوانین کپی رایت است.
دولت ایران همچنین برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات دانشگاهی اقدامات متعددی انجام داده است. اخلاق تحقیق، از جمله انجام تحقیقات با کیفیت، توسط کمیته ملی اخلاق پژوهشی MSRT (NREC) نظارت می شود. به منظور ارتقای یکپارچگی آکادمیک، NREC دستورالعمل هایی برای تحقیقات اخلاقی ایجاد کرده است و به محققان آموزش و پشتیبانی می دهد.
مؤسسات آکادمیک ایرانی علاوه بر NREC کمیته‌های اخلاقی خود را برای اطمینان از روش‌های پژوهشی اخلاقی و صادقانه ایجاد کردند. این کمیته ها به عنوان بخشی از وظایف خود، به پژوهشگران پشتیبانی و آموزش می دهند و اطمینان می دهند که تمام تحقیقات انجام شده در مؤسسات آنها به شیوه ای اخلاقی انجام می شود.
ابزارهای شناخت آثار ادبی
تورنیتین
ابزار Turnitin سرقت ادبی را با مقایسه یک نسخه خطی با یک پایگاه داده بزرگ از مقالات منتشر شده قبلی و منتشر نشده تشخیص می دهد. این ابزار یک گزارش سرقت ادبی را با توجه به هر شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده ایجاد می کند. دانشگاه ها و ناشران از Turnitin برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی استفاده می کنند.
جستجوگر سرقت ادبی X
با Plagiarism Checker X، می توانید یک نسخه خطی را با پایگاه داده آثار منتشر شده برای تشخیص سرقت ادبی مقایسه کنید. این ابزار علاوه بر ایجاد گزارش سرقت ادبی، هرگونه شباهت بین مقاله و مقالات منتشر شده را برجسته می کند. مقالات علمی معمولاً برای سرقت ادبی با استفاده از Plagiarism Checker X بررسی می شوند.
گرامر
ابزار نوشتنی به نام Grammarly وجود دارد که می تواند اشتباهات املایی، دستور زبان و سرقت ادبی را بررسی کند. این ابزار نسخه خطی را با پایگاه داده وسیعی از آثار منتشر شده مقایسه می کند و هرگونه شباهت را برجسته می کند. برای بررسی سرقت ادبی در مقالات دانشگاهی، محققان و دانشجویان از Grammarly استفاده می کنند.
Copyscape
Copyscape سرقت ادبی را با مقایسه نسخه های خطی با پایگاه داده بزرگی از آثار منتشر شده و برجسته کردن شباهت ها تشخیص می دهد. علاوه بر این، این ابزار با بررسی اینترنت برای محتوای تکراری، گزارش سرقت ادبی تولید می کند. مقالات آکادمیک معمولاً با استفاده از Copyscape توسط ناشران و صاحبان وب سایت برای سرقت ادبی بررسی می شوند.
iThenticate
iThenticate یک ابزار تشخیص سرقت ادبی است که یک نسخه خطی را با آثار منتشر شده مقایسه می کند و سرقت ادبی را تشخیص می دهد. با تهیه گزارش سرقت ادبی، می توانید از وجود شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده مطلع شوید. محققان و ناشران از iThenticate برای بررسی نسخه های خطی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
DupliChecker
ابزار DupliChecker با مقایسه آنها با پایگاه داده گسترده آثار منتشر شده، سرقت ادبی را در دست نوشته ها تشخیص می دهد. به عنوان بخشی از گزارش سرقت ادبی، این ابزار هرگونه شباهت بین نسخه خطی و مطالب منتشر شده را برجسته می کند. محققان و دانشجویان از DupliChecker برای بررسی مقالات علمی برای سرقت ادبی استفاده می کنند.
داوران مجلات علمی چگونه سرقت ادبی را در مقالات تشخیص می دهند؟
بازرسی دستی
بازرسی دستی مجلات علمی یکی از روش های اولیه دانشمندان برای تشخیص سرقت ادبی است. به منظور شناسایی سرقت ادبی توسط داوران، آنها نسخه خطی را با پایگاه داده ای از آثار منتشر شده و سایر منابع مقایسه می کنند. با صرف زمان برای بررسی دقیق مقاله، داوران می توانند سرقت علمی مستقیم، سرقت ادبی و سایر انواع سرقت ادبی را تشخیص دهند.
نرم افزار تشخیص سرقت ادبی
داوران مجلات علمی نیز از نرم افزارهای تشخیص سرقت علمی برای تشخیص سرقت علمی در مقالات علمی استفاده می کنند. ابزار نرم افزار با مقایسه نسخه خطی با آثار منتشر شده و سایر منابع، هرگونه شباهت بین نسخه خطی و آثار منتشر شده را برجسته می کند. نرم افزار یک گزارش سرقت ادبی تولید می کند که میزان شباهت بین نسخه خطی و اثر منتشر شده را مشخص می کند.
داوران مجلات آکادمیک معمولاً از Turnitin، iThenticate و Copyscape برای تشخیص سرقت ادبی استفاده می کنند.
بررسی مرجع
یکی دیگر از روش های تشخیص سرقت ادبی، بررسی منابع موجود در مقالات علمی است. مقایسه ای بین مراجع استفاده شده در نسخه خطی و مراجع ذکر شده در فهرست مرجع توسط داوران وجود دارد. استنادها باید به درستی ذکر شوند و هیچ منبعی نباید حذف شود.
علاوه بر این، بازبینان استناد به منابع موجود در نسخه خطی را بررسی می‌کنند تا از صحت آنها و مطابقت مطالب ذکر شده با محتوای اصلی اطمینان حاصل کنند. در صورت مشاهده هرگونه مغایرت، بازبینان ممکن است تحقیقات بیشتری را انجام دهند.
روش های پیشگیری از سرقت ادبی برای مقالات علمی
برای محققین مهم است که هنگام نوشتن مقالات علمی از دستورالعمل های خاص و بهترین شیوه ها پیروی کنند تا از سرقت ادبی جلوگیری کنند. در اینجا چند نکته برای جلوگیری از سرقت ادبی در تحقیقات علمی آورده شده است:
از نقل قول های مناسب استفاده کنید
با استناد صحیح می توان از سرقت ادبی در مقالات علمی جلوگیری کرد. هنگام استفاده از اثر شخص دیگری، اعتبار به نویسنده اصلی ضروری است. استنادهای درون متنی و همچنین فهرست مرجع در پایان ارائه شده است. نویسنده، تاریخ انتشار و شماره(های) صفحه منبع اصلی باید در نقل قول های درون متنی ذکر شود. منابع در فهرست منابع باید بر اساس حروف الفبا بر اساس نام خانوادگی نویسنده مرتب شوند.
در تحقیقات علمی از سبک های APA، MLA و شیکاگو استفاده می شود. حتماً خود را با سبک استناد مورد نیاز رشته خود آشنا کرده و از نزدیک آن را دنبال کنید.
از ابزارهای بررسی سرقت ادبی استفاده کنید
ابزارهایی برای تشخیص سرقت ادبی در دست نوشته ها وجود دارد که چکرز سرقت ادبی نامیده می شود. برای محققان، ابزارهای آنلاینی در دسترس هستند که می توانند به آنها کمک کنند تا کار خود را از نظر سرقت ادبی بررسی کنند. تجزیه و تحلیل نسخه خطی با استفاده از این ابزارها انجام می شود و می توانند شباهت هایی بین آن و آثار منتشر شده در پایگاه داده را شناسایی کنند. این امکان برای محققین وجود دارد که قبل از ارسال دست‌نوشته خود، با استفاده از چک‌کننده سرقت علمی، سرقت علمی را شناسایی و آن را تصحیح کنند.
با احتیاط از پارافریز استفاده کنید
بازنویسی فرآیندی است که در آن ایده‌ها یا کارهای دیگران را با کلمات خود بیان می‌کنید. مهم است که در هنگام نقل قول هیچ تغییری در معنای نویسنده اصلی ایجاد نکنید. تفسیر بسیار نزدیک ممکن است منجر به سرقت ادبی شود، که زمانی رخ می دهد که شخصی از کار دیگری کپی می کند اما ساختار کلمات و جمله را کمی تغییر می دهد.
استفاده از کلمات و ساختار جمله خود در هنگام ترجمه مهم است. علاوه بر این، فهرست های مرجع و استنادهای درون متنی باید به درستی به اثر نویسنده اصلی اعتبار داده شود.
قوانین کپی رایت را بدانید
نویسندگان اصلی توسط قوانین کپی رایت محافظت می شوند. قوانین کپی رایت کشوری که تحقیق در آن منتشر خواهد شد برای جلوگیری از سرقت ادبی مهم است. صرف وقت برای آشنایی با قوانین و مقررات می تواند از هرگونه نقض سهوی حق چاپ جلوگیری کند. گاهاً پژوهشگران مجبورند برای استفاده از آثار یا فرم‌های خاصی مجوز بگیرند.
از کلمات خودت استفاده کن
کلید جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی استفاده از کلمات خودتان است. پژوهشگران باید کار یا ایده های دیگران را هنگام ارائه کار یا ایده های خود بازنویسی کنند. هر زمان که از نقل قول مستقیم استفاده می شود، باید با علامت نقل قول احاطه شده و منبع اعتبار آن ذکر شود. در حین خلاصه کردن منابع متعدد، محققان باید از کلمات خود استفاده کنند.
سوابق را نگه دارید
برای جلوگیری از سرقت ادبی در مقالات علمی، مستندسازی دقیق منابع ضروری است. مهم است که محققان تمام مراجع و اطلاعات مرتبط خود مانند نویسنده، عنوان، تاریخ انتشار و شماره صفحه را ثبت کنند. در پایان مقاله خود، از این اطلاعات برای ایجاد یک لیست مرجع دقیق استفاده کنید. نگهداری سوابق دقیق به محققان کمک می کند تا از سرقت علمی تصادفی جلوگیری کنند و از انتساب مناسب همه منابع اطمینان حاصل کنند.
کار خود را مرور کنید
تحقیق باید قبل از ارسال بررسی شود تا اطمینان حاصل شود که تمام منابع اعتبار داده شده اند و از سرقت ادبی اجتناب شده است. یک نسخه خطی نیز باید برای اشتباهات املایی و دستوری تصحیح شود. بررسی یک دست‌نوشته قبل از ارسال می‌تواند به محققان کمک کند تا سرقت ادبی را قبل از تبدیل شدن به یک مشکل، شناسایی و تصحیح کنند.
Result
عواقب سرقت ادبی می تواند شدید باشد، مانند رد نسخه خطی، آسیب به شهرت، عواقب قانونی و لغو مدرک. برای جلوگیری از سرقت علمی در مقالات علمی، محققان باید انواع سرقت ادبی، آثار سرقت ادبی و نحوه پیشگیری از سرقت ادبی را بدانند.
محققان باید با استناد صحیح، استفاده از ابزارهای تشخیص سرقت ادبی، تفسیر دقیق، درک قوانین کپی رایت، استفاده از کلمات خود و بررسی دقیق آثار خود از سرقت ادبی اجتناب کنند.
مجلات علمی همچنین برای نظارت بر یکپارچگی تحقیقات علمی با شناسایی و جلوگیری از سرقت ادبی به داوران متکی هستند. یک ویراستار از چندین ابزار برای شناسایی سرقت علمی استفاده می کند و اطمینان می دهد که نسخه خطی از بالاترین استانداردهای یکپارچگی علمی پیروی می کند، از جمله بازرسی دستی، نرم افزار تشخیص سرقت ادبی، و بررسی های مرجع.
به طور کلی روش خوبی برای محققین است که از سرقت ادبی اجتناب کنند، از اصل بودن کار خود و اطمینان از مطابقت آنها با استانداردهای یکپارچگی دانشگاهی اطمینان حاصل کنند. محققان می توانند با پیروی از بهترین شیوه ها و دستورالعمل ها به پیشرفت علمی کمک کرده و یکپارچگی جامعه علمی را حفظ کنند.
اینجا کلیک کنید
برای اطلاعات بیشتر به اینجا کلیک کنید
نمایش پیوند